Herken en bestrijd de buxusmot

buxusmot bestrijden De eerste plagen in de tuin laten zich terug zien en daaronder zien we een oude bekende terugkomen: de buxusrups. De populatie is door het uitblijven van de winter al in opmars en dat belooft niet veel goeds. De groen met zwartgevlekte rupsen zijn de eerste van drie generaties die dit jaar kunnen uitkomen. Elk op zoek naar een lekker hapje in jouw tuin. En helaas houden ze ook allemaal van één bepaalde plant: de buxus.

Na een heerlijke winterslaap (diapauze) in een wit gesponnen omhulsel tussen de buxusbladeren, zijn de jonge rupsen klaar voor een nieuw jaar. Doordat de buxus meer en meer verdwijnt uit onze tuinen, overwintert de rups ook vaker ondergronds. Tussen april en september, afhankelijk van het weer, kan de mot tot driemaal eitjes leggen. Wil je vraatschade beperken, dan start je best vroeg met een goede bestrijdingsaanpak. Het beschermt niet alleen jouw planten, het zorgt ook voor een kleinere populatie bij de tweede lading eitjes. En met een beetje geluk, blijft een derde worp dit najaar uit.

Herkennen van de schade

Wanneer de eitjes net zijn uitgekomen, is de schade nog niet te zien. De kleine rupsjes leven aan de onderzijde van het buxusblad en schrapen geleidelijk aan het bladmoes weg. Van bovenaf gezien lijken de bladeren versierd te zijn met een grillig lijnpatroon.
De schade wordt pas zichtbaar wanneer de rupsen groeien. De happen uit het blad worden steeds groter en na enkele dagen blijft er enkel nog een kale twijg over. Tussen de afgebeten twijgen is er enkel nog een kluwen aan spinsels overgebleven met bruine bladeren, grauwgroene uitwerpselen en de resten van vervelde rupsen en poppen.
Is er een grote populatie buxusrupsen aanwezig, dan kan de buxus helemaal kaalgevreten worden. De plant kan zich na 6 tot 8 weken opnieuw herstellen en hoeft niet meteen verwijderd te worden. Geef de plant voldoende bemesting, zodat ze een goede weerstand heeft.

Herkennen van de mot

De buxusmot kent twee stadia: van buxusmotrups tot het ontpoppen naar de buxusmot:

De jonge rupsen zijn minder te herkennen: door hun vuil geel kleur zijn ze moeilijk te zien. Eens ze groeien verandert de kleur naar felgroen met een zwart gestipt patroon langs de zijkant en een zwarte blinkende kop vooraan. De lange haren zijn bijna niet zichtbaar maar kunnen voor veel irritatie zorgen. De rupsen vervellen tot zeven keer toe en worden 4 cm lang. De rupsen planten zich voort tot drie generaties per jaar.
De rupsen ontpoppen zich tussen de bladeren van de buxus tot een helderwitte nachtvlinder met een bruine rand rondom de vleugels. Zowel de kop als het achterlijfje van de buxusmot zijn bruinkleurig. Uitzonderlijk kan de mot ook helemaal bruin zijn. De motten hebben een grootte van 4 cm en vliegen vooral 's nachts.

Buxusmot bestrijden

Wanneer de motten nog aanwezig zijn, kan je verspreiding tegengaan door de mannetjes te lokken in een val met vrouwelijke feromonen. De mannetjes zitten vast en kunnen zich niet meer voortplanten waardoor de vrouwtjes onbevrucht achterblijven. Er worden geen eitjes gelegd waardoor de populatie uitdunt.
Wanneer de rupsen al aanwezig zijn, kan je de buxus bestrijden met bio-insecticide. Het product wordt opgenomen door de plant waarna het in het blad terechtkomt. Elk vraatzuchtig en zuigend insect dat van de plant eet, wordt snel gedood. Op deze manier tref je ook de rupsen die diep in de struik aanwezig zijn.
Een ander en doeltreffende manier om de rupsen aan te pakken is het gebruik van aaltjes. De aaltjes zijn de natuurlijke vijand van de rupsen, tasten de planten niet aan en doden de rupsen van binnen af aan.