zo voel ik me:alsof mijn lijf is uiteengevallen....
en waarom?
t was zo mooi weer en het begon toch te kriebelen...dus stukje omgespit(heel slim met mijne rug,maar soit)
beetje rijven...sjalotten en ajuintjes planten(wederom goed voor de rug ,al dat bukken)
onder bescherming al peultjes gezaaid(2 pakjes gekochte en nog wat zelf gewonnen zaad)
onder tunnelserreke met gaatjesplastiek(die eerst dus opgesteld moest)radijsjes(witte kegel,paarse kegel en gewone rode ronde)gezaaid
alsook raketsla,tuinkers en wortelen....
nog efkes een klimroos geplant in de voortuin en 2 plantjes stokroos.
2 uurkes nadat ik gedaan had en in huis zat begon het hier te gieren en te gieten(oef tunnelserreke staat er nog)rug kapot maar ikke voldaan....heb net nog een beetje sjalot geplant(kon gisteren niet want zaten nog in de auto vanachter en echtgenoot was ermee weg)
voorlopig efkes genoeg voor in de hof.
maar ga nu binnen wel reukerwten en mais en nog wa dingskes zaaien en mijn tomaatjes en peperplantjes verspenen,heb al melkflessen onderkant afgesneden wegens niet genoeg potjes......
én ik heb een pottenpersje gekocht dus die moet ik natuurlijk ook uittesten,zaai ik gelijk sla in,een per een.......
heb een haat liefde verhouding met de hof,ben er dol op,maar kan bijlange nie wa ik zou willen,maar presteer het toch iedere keer weer teveel te doen,met als gevolg
ijn en platliggen voor een tijd.: zeurende familie,want als iemand zegt: waarom doe jij dat dan ook en scheef naar mijn man kijkt.....is die ook niet blij.
je loopt zo raar,zegt hij gisteren...je rug weer...eu ja...
wat heb je nu weer gedaan?? eigenlijk nie veel hoor(lieg ik).......(tuintje langs achteren is niet te zien tenzij je naar daar loopt,en hij kwam pas na donker thuis...
en nu is het weer ideaal tuinier weer,en de buurman is bezig,en ik heb dus weer kriebels.
der is ook zoveel dat ik nog wil doen...