Patik is niet meer

deze morgen overreden net voor onze deur..
ik heb nog wat traantjes over,die ga ik nu maar weer es de vrije loop laten

Hé en dan ook nog voor de deur.... Heel veel sterkte toegewenst!

Ook hier zijn wat traantjes gevloeid vanmorgen en zit ik met het lezen van jouw bericht weer met tranen in de ogen: vanacht is onze grote rode kater overleden, onze theemuts is 17 jaar geworden. Daar heb ik heel wat lief en leed mee gedeeld

Jullie ook heel veel sterkte toegewenst, Esther! Dieren verliezen betekent een heel
groot en intens verdriet, ongeacht de leeftijd waarop ze overlijden...

Voor jullie beiden een warme troostknuffel van Laura.

Ook van hier een warme knuffel voor iedereen die een huisdier verloren heeft.
Wij hebben zelf 2 katten die al 9 jaar bij ons wonen en waar iedereen echt zot van is. Moet er niet aan denken dat dit ook ons kan overkomen.

Vriendelijke groeten

Lydia

De leegte die een geliefde kat achterlaat in een huis als ze heengaat is enorm ... er klopt gewoon iets niet meer. Toen ik vorig jaar mijn geliefde Frisky als laatste van mijn katten moest laten gaan, voelde mijn huis niet meer als een thuis. Ik liep gewoon verloren. Welgeteld vier weken heb ik het zonder katten uitgehouden maar ik voelde me enorm slecht. Heb nu drie nieuwe bengels een thuis gegeven. Je krijgt er je oude vriend niet mee terug en een nieuwe kat kan een oude onmogelijk vervangen, maar het maakt de leegte minder erg. Heel veel sterkte aan iedereen die nu zoiets doormaakt.

Vréselijk voor éénieder van jullie die dit moet meemaken!
Heb het zelf ook al meermaals beleefd en weet dus goed hoe verscheurend dit voelt!
Het doet ook raar als het een diertje is dat je kent van de foto's hier, zoals die mooie Patik.
Ween maar eens goed uit, dat lucht op ook al troost het niet...erg, erg, erg!

Meevoelende groetjes,
Matabish.

Oh wat verschrikkelijk Cetinel!
Ik had dit gisteren al gelezen, vlak voor mijn dochter uit school kwam. Zij trof mij huilend aan, en toen ik het haar liet lezen biggelden ook bij haar de tranen over de wangen. We leven allebei met jullie mee!!
Wat moet dat vreselijk zijn geweest gisterenmorgen!!

Voor jullie ook veel sterkte Esther met het verlies van Theemuts! Hij heeft een gezegende leeftijd bereikt en dat is heel fijn. Maar een poezevriend verliezen is altijd moeilijk. Is toch een leeg plekje in huis hè!

Groetjes Rialle

wat een prachtige rosse was dat zeg!
als kind hebben we thuis altijd poezen gehad(en hamsters en vogels,en vissen etc)
maar patik was mijn onze eerste"huiskat" van ons gezin dus...
ik weet niet of er nog een komt,voorlopig hou ik het efkes bij de kippen,ganzen en het konijn...

een nieuwe kat komt er helaas niet meer. Pascal is er allergisch voor dus kunnen katten niet binnen vertoeven. De beesten werden geaccepteerd aangezien ik jaren geleden al duidelijk had gemaakt dat mijn beesten niet weg zouden gaan als we gingen samenwonen . Eerst overleed mijn Saartje, een schildpadpoes uit het asiel die ik eerst tam heb moeten maken. En nu dus mijn Joerie na 17 jaar . Het enige wat er nog mag komen is een boerderijkat, eentje die ik dus niet binnen tam ga maken maar eentje die buiten de muizen en ratten in toom houdt.

Zo herinner ik me Joerie het liefst, altijd bij je zitten en overal volgen waar ik ging. De laatste 2 jaar was dat niet meer het geval, hij zag steeds minder en op het laatst was hij blind. Ook wilde hij z'n kamer niet meer uit, ik droeg 'm wel eens naar beneden om samen op de bank te zitten maar dat wilde hij ook niet meer. Dus voor hem is het beter zo, maar voor mij....

[afbeelding verwijderd niet-https]
(Kirsten was nog geen jaar oud en moest toen een constructie dragen om de heupjes te corrigeren)

Gelukkig hebben we nog 1 huisdier over, hij is nu 6 jaar en ik hoop dat deze nog wat jaartjes blijft... En natuurlijk hebben we nog een heleboel kippen die ook wat afleiding brengen en mijn dochter heeft nog een konijntje. Maar katten blijven altijd een speciale plaats hebben bij mij.

[afbeelding verwijderd niet-https]