Op de derde en laatste cactustrip zijn we zuidelijk getrokken, via de Panamericana sur tot Asia en daar de Omas vallei in op zoek naar de Islaya omasensis. Bij de afslag vroeg mijn schoonvader aan een oud vrouwtje als Coayllo ver was. Amai erg ver, zeker 8 uur zei ze, waarop ik repliceerde, te voet of met de ezel. Met de auto zei ze. Het was reeds na de middag en mijn medereizigers werden reeds nerveus.
Deze vallei is heel eigenaardig daar de rivier een veertigtal km voor de kust ondergronds verdwijnt. Aan het begin van de vallei zien we al snel hier en daar enkele zuilcactussen op de verder kale rotsen groeien en na wat klauterwerk geraak ik tot bij de planten. Het gaat waarschijnlijk over de Loxanthocereus canetensis. In elk geval is het een plant uit de L. acanthurus verwantschap, maar deze groeien normaal gezien hoger in de valleien en we zijn hier niet zo heel ver van Cañete, waar de L. canetensis groeit aan het begin van enkele valleien. De populatie is erg dun, maar alle planten zijn gezond met groei, bloei, vruchtzetting en zaailingen.
[afbeelding verwijderd niet-https][afbeelding verwijderd niet-https] Intussen zijn we vlakbij het dorpje Coayllo, wat uiteindelijk een half uurtje rijden was, waar meteen de geasfalteerde weg ophoudt. Doordat we een beetje hals overkop vertrokken zijn, had ik de exacte standplaatsgegevens van de Islaya omasensis niet bij me. Het wordt dus zoeken. Ik wist dat hij groeide tussen Coayllo en Omas, een veertigtal km over onverharde weg. Telkens we iemand van de streek zagen vroegen we als de de captus van op de foto kenden, steeds negatief antwoord. Captussen groeien in Omas, niet vroeger, en dat is 4 uur rijden... Leuk
[afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] Maar we zetten door tot Roxana plots in de rivierbedding een cactus ziet. De eerste in meer dan een uur. Het zijn Haageocereus pseudomelanostele. Ze groeiden in de rivier zelf, net na de zone waar die onder de grond gaat. Het is duidelijk zichtbaar dat hij af en toe wel meer debiet heeft, want de vele planten hebben afval op zich.
[afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] Een beetje wanhopig loop ik door de rivierbedding op zoek naar Islaya tot mijn schoonvader zei dat ik die cactussen boven eens moet gaan bekijken. Hij had er ook zuilcactussen gezien die misschien anders zijn. Ik ga ze met wat tegenzin gaan bekijken tot mijn ogen vallen op een voetbalgrote bolcactus. De Islaya diue we zoeken? Jawel hoor en als ik goed kijk zie ik er plots overal, ik stond zelfs op een kleinere plant op dat eigenscte moment. De vreugde kon niet op en doel van de dag geslaagd.
[afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https]