Dag 24 Donderdag 22 maart 2012 Isla Angel de la Guarda BC.

Ik voel me euforisch !
We gaan vandaag iets doen waar deze gek al jaren van droomt. We gaan wel degelijk Ferocactus johnstonianus in habitat gaan bekijken op het moeilijkst bereikbare eiland van de Zee van Cortez. Eerste poging in 2008 met Paul Klaassen -> mislukt. Te veel wind, zee te onstuimig. Tweede poging, twintig dagen terug -> mislukt te veel wind, zee zo mogelijk nog onstuimiger. Om het één en het ander proberen ook maar half te verklaren even dit. Ik, plantenliefhebber snap geen bal van voetbal. Als mijn collega’s en/of vrienden enthousiast doen over dat spel vraag ik mezelf elke keer weer af wat er ook maar enigszins leuk kan zijn aan 22 volwassen mannen die als een idioot achter een bal lopen aan te rennen gedurende anderhalf uur. Ik begrijp hen echter wel wanneer het over een passionele liefde gaat voor wat dan ook (sorry voor de vergelijking guys). Wel deze jongen heeft enkele planten in zijn hoofd waar hij al een half leven van droomt om die in levende lijve in hun habitat te zien groeien en bloeien. Toen ik na 19 jaar dromen en een eerste reis naar Zuid-Afrika(RSA) in 1991 anderhalf jaar terug in 2010 eindelijk oog in oog stond met Pachypodium namaquanum in Namibia en in Richtersveld/RSA werd ik daar zowaar emotioneel van. Ik ben niet te oud om te bekennen dat me dat vandaag opnieuw is overkomen, zo hoog staan de ‘golden barrels’ op mijn aanvinklijst. Toen Pancho (onze skipper naar Isla Ventana van twintig dagen terug) ons gisteren kwam opzoeken op onze kamer met de mededeling dat de trip ON was ging bij deze zijn hartje een slag overslaan. Of hij even een pak geld als voorschot kon krijgen voor de aanschaf van diesel voor zijn sloepje ? Of zijn neef Ramon kon meevaren als extra navigator voor de gevaarlijke en ondiepe plekken in de Zee van Cortez ? Si señor, wat je ook maar wilt, op een levenslange droom staat geen prijs. Afspraak om 06h00 aan de aanlegsteiger van Bahia de Los Angeles. We zijn er stipt op tijd ondanks de melding van onze immers klagende Amerikaantje, de Jeep vertelt ons dat hij weer lek staat te wezen. Hoezo, het woestijnbeest heeft geen 50 kilometer meer gereden sedert de bandenreparatie gisteren laat in de namiddag. Dan maar met lekke band de paar honderd meter afleggen tot aan ons afspraakpunt, vandaag kan geen uitstel worden geduld. Ik sta verbaasd te kijken naar de vele jerrycans met benzine die Pancho en Ramon aan boord van het schuitje hebben geladen. De tocht is erg lang en we steken bij het ochtendkrieken van wal . . . om 06h18 om precies te zijn.(Sorry, reactie van een spoorwegmens die zodanig getraind is om op zijn uurwerk te kijken, een ‘bad habit’ vanuit de tijd dat de treinen nog min of meer op tijd reden ).
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6902/A6906
Onze vissers beseffen uiteraard niet dat we hen volgen via onze navigatiesystemen. Ik kan u verzekeren dat zelfs in Baja California het erg koud kan worden bij ongeveer 50 km/h in open zee op dit ochtendlijk uur in een onbeschutte schuit, gelukkig zijn we beiden voorzien van de nodige kledij. Geheel de dag blijft Eunice me vragen of ik echt geen kou krijg in mijn shorts tijdens de vaart. No girl, I’m a European guy, remember ? Ze heeft inmiddels een sjerp, wollen muts en wollen handschoenen aangetrokken, zucht.
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6910
Op de moeilijkste plaatsen gaat Ramon bij de neus van ons vaartuigje aanwijzingen geven over waar het net diep genoeg is om te kunnen passeren :
[afbeelding verwijderd niet-https]/img
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6916/A6920
Bij wijlen lijkt het naakte eiland haast een maanlandschap terwijl we een volgend moment overweldigd worden door de formaties zeevogels die ons geheel de dag zullen vergezellen tijdens deze uitstap :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6931/A6934
Voor de ‘pietjes-precies’ het correcte aankomstuur : de ferry had geen vertraging
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6943/A6944
En dan zijn we nu voor echt vertrokken, een eerste ontmoeting :
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6948
De overgrote meerderheid heeft puur goudgele bedoorning met af en toe ook eentje met een meer rode aanblik; beiden in detail :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6951(geel)/A6954(rood)
Heel uitzonderlijk vind ik een ‘jonge’ Bisnaga zoals hier bij mijn schoen :
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6961
De meeste Bursera’ s zijn of in een min of meer constante slaaptoestand of gewoon aan het verdorren op een paar jongere planten na
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6974
+++ En toen was er plots geen internetsignaal meer In Bahia de Los Angeles. Dus de rest van het verhaal moet ik morgen schrijven en op die manier loop ik weer een dag achter. Geeneens erg, kan ik eindelijk eens vroeg gaan slapen +++

We weten allemaal dat Cylindropuntia bijzonder taaie klanten zijn maar ook voor hen lijken de omstandigheden hier nu te bar geworden. Alle planten die ik in deze vallei van 180° zie zijn op één na gestorven. Deze laatste heeft eigenlijk al zijn takken op de grond laten vallen maar gaat nu toch tot een ultieme poging over om het alsnog te overleven :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6969/A6997/A6998
Verdere begeleidende flora zijn onder andere :
Agave desertii
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6958
En de erg spaarzame alleen hier (?) voorkomende Mammillaria angelesensis.
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6983
Ik zie één enkele grote F. johnstonianus die omgevallen is; de onderkant van de plant is inmiddels helemaal verteerd waarbij alleen het skelet overblijft terwijl de kop en één enkele zijtak vechten om te overleven, bij nader bekijken van de basis van de plant blijkt binnenin het skelet één enkele helemaal van de grond loszittende zaailing het te hebben gehaald.
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6994
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6996
Enkele bedenkingen over Ferocactus johstonianus bij deze beide beelden die een doorsnee plant tonen in de populatie die we zagen op I. Angel de la Guarda :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A6957/A7006
Ferocactussen hebben zoals eerder gemeld nectar-klieren die zich aan de bovenzijde van een areool (het vilten ovaal van waaruit een groep naalden ontspruiten)bevinden, deze klieren vertonen zich als een glazig, half doorzichtig bolletje. Mieren worden aangetrokken door die klieren omdat ze dol zijn op de nectar die wordt afgescheiden. Ik kon deze klieren niet vinden bij deze soort. Mogelijk zitten ze verstopt onder de erg zware bedoorning bij deze soort. Mieren vormen een belangrijke factor als verspreider van de zaden bij Ferocactussen omdat ze de typerende gaatjes ‘boren’ in de wand van de vruchten waarna ze de zaden uit de vrucht halen, die meenemen naar hun nesten en aldus de populatie helpen uitbreiden door die verspreiding van de zaden. Typisch is dat wanneer de zaden uit de vrucht zijn gehaald deze laatste opdroogt, verschrompelt en tot slot leeg op de grond valt.
Zoals op foto 6957 zichtbaar is blijven bij Ferocactus johnstoniunus de dikwijls vele jaren geleden geproduceerde vruchten onaangeroerd vastzitten op de plant. Ik kon in tegenstelling met andere soorten geen enkele mier vinden op geen enkele plant. Wat volgens mijn bescheiden mening het bewijs vormt dat mieren een cruciale rol hebben bij de verspreiding van de soort/zaden. Het kan natuurlijk ook zijn dat het op Isla Angel de la Guarda gewoon te droog is (geworden ?) om mieren te herbergen ? Feit is dat ik enkel jaren oude vruchten kon vinden op de planten. Er was in de schedel van de planten geen spoor van recente bloemvorming of vruchtzetting te bekennen. Dit betekent dat de planten zwaar gestresseerd zijn door de verergerende droogte of misschien ook stomweg omdat een andere Ferocactusliefhebber me een week of zo is voor geweest en de recente vruchten heeft geplukt ? Dat laatste zou me sterk verbazen want wanneer een areool een vrucht heeft gehad laat dat een duidelijk lidteken achter op het areool. Stel u de vallei waar deze planten voorkomen als een halve kaasbol (180°). De planten komen enkel voor in het middelste deel van de vallei, hetzij in een spiepunt van maximaal 45°. Ik kon in de gehele populatie slechts twee jongere (naar mijn schatting minder dan vijf jaar oude planten vinden). Toch blijken op een enkele uitzondering na alle volwassen planten (en dat in tegenstelling met de hier eerder aangeraakte begeleidende flora) in een prima conditie te verkeren. Tot zover de bevindingen van een nieuwsgierige liefhebber zonder wetenschappelijke achtergrond.
Tijdens de terugvaart zien we ook nog dit :
Slechts in één nis van een vallei groeien enkele palmen :
[afbeelding verwijderd niet-https]
A7021
Een formatievlucht pelikanen en even verder in een kolonie met een jong langs het strand :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A7029/A7034
Een kolonie blauwvoeten op een klein vogeleiland in de Zee van Cortez :
[afbeelding verwijderd niet-https]
A7048
Op datzelfde eiland huizen ook deze klimkrabben. Zijn die uit op de eieren van de blauwvoeten ?
[afbeelding verwijderd niet-https]
A7051
Na een urenlange terugvaart rijden we naar de dichtstbijzijnde Llantera om onze autoband te laten oplappen. Het is nu officieel, alle vier onze banden zijn tijdens deze reis al éénmaal lek geweest. We kunnen haast niet meer zonder dit dagelijkse intermezzo. . .
Moe maar voldaan begin ik in ons hotel aan dit verslag tot de de wifi verbinding wegvalt ik dat geeneens erg vind en om 21h00 in mijn bed kruip voor een diepe slaap. De reis begint bij beiden zijn sporen na te laten qua vermoeidheid. En neen is geen ‘leisurly drive around plant habitats’ zoals we onszelf een paar weken hebben wijsgemaakt.

Alain

bedankt voor de aanvulling Wiebe. Vandaar ook mijn vraagteken want ik dacht een gelijkaardige Mammillaria te hebben gezien op Ventana, inmiddels drie weken terug.