Vijvers zijn mooi, maar vragen ook onderhoud. En trekken ook allerlei dieren aan. Zelf vind ik de kikkerconcerten vanuit een vijver een 50 m verderop rustgevend, maar wat verder wordt een Natuurpunter, die nochtans in onze gemeente de drijvende kracht is achter de jaarlijkse overzetacties voor amfibieën, zowat gek van de kikkers die de weg hebben gevonden naar zijn vijvertje.
's Morgens geniet ik, al tandenpoetsend, vanuit de badkamer van de vogels, eekhoorns en katten die ons mini-vijvertje bezoeken om erin te badderen of er te drinken. Wat later op het jaar weten ook libellen en waterjuffers die halve vierkante meter te vinden. Misschien de reden dat we geen overlast hebben van muggen.
Soms droom ik van een wat grotere vijver, maar momenteel vraagt de rest van de tuin nog te veel aandacht.
"Het vijverboek" van Ada Hofman is een klassieker als het over natuurlijke vijvers gaat. Zij heeft zelf een vijvertuinencomplex aangelegd om uit te zoeken wat al dan niet werkt. Door gebrek aan subsidie dreigde dat werk verloren te gaan, maar zo te lezen gaan de tuinen in juni weer open. Zie:
https://www.devijvertuinenvanadahofman.nl/
Als je niet van folie houdt, kan je klei als grondlaag gebruiken. (Zie bv.
http://www.ikwileenvijver.nl/2011/12/aanleg-natuurlijke-klei-vijver-1200-kuub.) Met mijn eigen droom in het achterhoofd heb ik die link opgeslagen, maar stel ik er mij toch ook vragen bij, vooral omdat onze tuin uit wel erg droge zandgrond bestaat:
- hoe dik moet die kleilaag zijn?
- hoe diep wortelen de planten die we in de vijver willen? M.a.w.: hoe dik moet de substraatlaag zijn om te vermijden dat de kleilaag wordt aangetast
- gaat het bodemleven de substraatlaag en de kleilaag uiteindelijk niet vermengen met de aanwezige ondergrond?