menu
Tuinadvies

Plantenherkenner

maandag 11 november 2013 - 11:17

Om ook hier hun nagedachtenis in ere te houden ...

Ik ken het antwoord niet, weten jullie het??

Herkent u deze plant?

Minouke

1 | 0+1

Poppy Last Post....

maandag 11 november 2013 - 11:43

Minouke

1 | 0+1

Poppy Last Post....

maandag 11 november 2013 - 11:43

PetrusDe

0 | 00

... " Ere wie ere toekomt ! ".... Mooi ; ..

maandag 11 november 2013 - 11:55

Minouke

0 | 00

In Flanders fields (luitenant-kolonel John McCrae, 1872-1918)
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
Vertalingen naar het Nederlands[bewerken]

In Vlaanderens velden (Letterlijke vertaling)
“In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij aan rij
die onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend
zelden gehoord te midden van het kanongebulder
aan de grond.
Wij zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden we nog, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
beminden en werden bemind en nu liggen we
in Vlaanderens velden
Neem ons gevecht met de vijand weer op:
Tot u gooien wij, met falende hand
de toorts; aan u om haar hoog te houden
Als gij breekt met ons die sterven
zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
in Vlaanderens velden.”
De kollebloemen van Vlaanderen (Rachel Schaballie, 1919)
Vlaanderens hart bloedt in zijn kollebloemen open,
tussen de kruisjes door, die, rij naast rij geplant,
het simpel teeken zijn, waaronder wij steeds hoopen,
dat onze milde dood de vree werd voor dit land.
Bij rooden dageraad volgden wij in het blauwe
den zoeten leeuwerik, wiens jubel werd gestoord
door schroot en vloek en klacht. Tot men ons kwam houwen
en op dit Vlaamsche veld ons streven werd gesmoord.
Gij, die nu na ons leeft, wij reiken u de toortsen,
verheft ze naar het licht, elk roepe een nieuwen held:
verbreekt gij onze trouw, dan wordt in wreedste koortsen
ons 't heilig verbod te slapen in dit veld:
in elke kollebloem zouden wij blijvend bloeden!

maandag 11 november 2013 - 19:23

Eljoh

0 | 00

Minouke ik heb dit heeeel graag gelezen en je hebt het goed vertaald.
Ben in de geschiedenis gedoken en ga de plek zeker een keer bezoeken.

Lentemode fraai herdacht zo!

dinsdag 12 november 2013 - 18:12

Terug naar boven icoon