Sharon fruit

Daar ik het eens wilde proberen om Sharon fruit zelf te zaaien had ik iemand gevraagd om een paar overrijpe vruchten mee te brengen.Maar nu hoor ik dat dit fruit geen pitten bevat,dat alleen Kakifruit pitten heeft. Maar sharon fruit zou beter tegen de koude kunnen, het zijn wel verwante vruchten met kaki's. Hoe kweekt men deze dan?! Weet iemand hier wat meer van?
Dank bij voorbaat
Victor

We zullen dan wel zien,in ieder geval geef je me wat hoop.
Groetjes Victor

Ik eet veel sharonfruit maar heb er nog nooit zaad in gevonden.

Tine.

Lisa,ge zijt nen echte krak!(dit is echt Vlaams hoor!)=echt goed .Apropos,zijn de Tasmaanse nu al aangekomen,
Groetjes

ja-ja gelukig -van dag zijn ze aangekomen bedankd voor de mooie zaadjes ben erg blij me

groetjes lisa

Van de diospyros kaki bestaan duizenden varieteiten , het is zelfs zo dat deze boom reeds zo lang (meer dan 1000 jaar) gekweekt wordt ,dat er momenteel zelfs geen wilde exemplaren meer te vinden zijn men neemt aan dat de boom uit china komt...
De "sharon" is niks anders dan de merknaam van de israelische cooperatie die onder andere deze vruchten kweekt in de Sharonvallei in Israel. De eigenlijke naam van deze varieteit is "triumph" .
De wilde /oorspronkelijke kaki vormt vruchten die erg veel tanines bevatten en steeds moeten narijpen om de tanines te verwijderen anders is de vrucht extreem wrang en oneetbaar.
In de loop van de geschiedenis zijn echter bijzondere afwijkende types ontwikkeld.

Om het éénvoudig te stellen zijn er 3 types kakivruchten :
1) kaki's die steeds moeten narijpen (zacht worden) om te kunnen gegeten worden (om de tanines te verwijderen/wrange smaak)
2) Kaki's die men altijd hard kan eten (zonder na te rijpen) en die dus geen of zeer weinig tanines bevatten.
3) kaki's die men enkel hard kan eten als ze (voldoende) zaden bevatten . De vruchten van de zelfde boom die geen zaden bevatten zijn wrang en moeten narijpen...
De tanines kan men ook kunstmatig verwijderen uit de vruchten(co2 gas ,ethyleengas,...), en dat is wat meestal gebeurt met de vruchten die hier als "hard eetbaar" te koop worden aangeboden. De "triumph" is bijvoorbeeld een varieteit die in natuurlijke toestand niet hard te eten is en kunstmatig behandeld wordt om eetbaar worden. Dit is een zeer commerciële varieteit omdat de schil zo taai is waardoor de vrucht lang houdbaar is en makkelijk kan getransporteerd worden (zo lang hij niet behandeld is)

Wat het vinden van pitten betreft : bij de "triumph"is dit zeer uitzonderlijk omdat een kaki in bijna alle gevallen 2-huizig is en mannelijke bloemen dus niet op dezelfde boom staan als de vrouwelijke die geen bestuiving nodig hebben om vrucht te zetten...Als er zéér uitzonderlijk toch eens ergens een mannelijk bloemetje is gevormd of als ergens in de buurt een mannelijke plant zou gestaan hebben dan kan je wel eens geluk hebben. Normaal zorgt men er steeds voor dat er in de vruchten geen pitten zitten....(dit is niet zo commercieel...)
Alhoewel de 2 laatste vruchttypes op wereldschaal zeer veel gekweekt worden ,worden ze hier bij mijn weten nooit in de handel aangeboden..... omdat de grootste produktielanden Israel/italie/spanje vasthouden aan hun beproefde klassieke varieteiten ( rojo- brillante,tipo,lycopersicon,costata,triumph,etc.)en er voor kiezen om hun vruchten op kunstmatige wijze hard eetbaar te maken.
Als je pitten zaait ben je dus nooit zeker van het geslacht van je boompje (bloei na +/- 10 jaar)
Ik weet dat dit een hele uitleg is maar hierdoor is wellicht één en ander duidelijk...
groeten,
Dithmar