Heel fijn dat je geen vergif wil gebruiken.
Wat wil je bereiken met die laag wit zand?
Wat mij betreft is 'worteldoek' een misleidende naam. Ik heb het één keer gebruikt. Voor mij is het 'doek waar wortels zich tussen de draden weven zodat je ze er nooit meer uit krijgt'. Het doek zelf is ook heel lastig te verwijderen als je er planten in hebt geplant.
Plastic dat nooit meer in mijn tuin komt.
Wat versta je onder 'siersteen'?
Ik heb, naast onkruid, ondertussen ook al wel een container vol steen gewied. Steen vergaat veel langzamer dan ik jaren heb, en blijft - heel letterlijk - opduiken.
De tuin van mijn ouders is steenvrij. Zelf heb ik die luxe nooit gekend.
Net zoals bij Carib werkt mulchen hier het best om de grond onder hagen, struiken en bomen onkruid vrij te houden. Op 1 plaats heb ik de karton+mulch methode gebruikt.
Als mulch gebruik ik vooral kattenkorrels, een mengeling van stro, vlas en hout. Je kan ook grasmaaisel, hakselhout, schors, grove compost ... gebruiken.
Wat onverwachte mulchmaterialen, die langer meegaan, maar nog altijd afbreekbaar zijn, zijn o.a. perzik- en abrikozenstenen, hazelnoten ... Zie bv.
https://www.nocciolo.nl/
Wel zorgen dat de laag dik genoeg is, zodat er geen licht aan de bodem kan. Als er veel onkruidzaden in de grond zitten, vormt een laag karton een eerste barrière, maar dan leg je best kortere stukken dakpansgewijs op elkaar, anders sijpelt het hemelwater er maar moeilijk door.
Mulchen helpt ook prima om verdamping tegen te gaan. Dit jaar zijn we door de droogte en de hitte geen planten verloren die we op die manier beschermd hebben, terwijl de meeste planten het toch zonder extra water hebben moeten redden.
Grote voordeel van mulch is dat het vergaat en zo je bodem verrijkt.
Ja, dat betekent dat je het na een tijd terug moet aanvullen. Het betekent ook dat je, als je wat anders wil doen met die plek, geen rekening moet houden met het steen dat daar ligt.
Onze tuin is zo'n 10 are.
Een deel wordt extensief onderhouden.
Er liggen 2 composthopen. Eentje voor snoeihout en herstbladeren, waar vorige winter een egeltje onderdak vond en een winterkoninkje nestelde. Een tweede waar vooral onkruid met zaden terecht komen.
Verder staan er bomen (zomereik, lijsterbes, walnoot, kastanje, kerselaars ...), struiken (hulst, stekelbes, bosbes, aalbes ...) en heel wat andere planten. Het enige wat ik daar doe is invasieve exoten (vooral Robinia pseudoaccasia en Prunus serotina) en lastige onkruiden (vooral bramen en haagwinde) verwijderen en de fruitstruiken met behulp van mulch onkruidvrij houden.
Er liggen steenhopen waar padden en hazelwormen schuilplaatsen vinden.
Zelf vind ik dit het boeiendste stuk van onze tuin, omdat er altijd wel wat nieuws te ontdekken/beleven valt.
Op een ander deel staan vierkantemeterbakken, waar we groenten in telen.
De bakken krijgen voorrang als er weinig tijd is om te wieden.
Tussen de bakken groeien groenten die wat meer ruimte vragen (courgette, pompoen, Nieuw-Zeelandse spinazie) en vaste kruiden. Die doen het ook niet slecht als bodembedekker.
De rest is 'siertuin', waar we ook graag wilde planten inzetten als bodembedekkers. Momenteel zijn dat o.a. wilde postelein, witte dovenetel, bosaardbei, stinkende gouwe, dagkoekoeksbloem, zennegroen, kruipveronica, brunel ... Ze wisselen doorheen het jaar.
Er wordt zeker gewied, maar niet neurotisch elke week elk perkje totaal onkruidvrij. We wonen op Aarde en er zijn maar 24 uur in een dag, waarvan er al een flink deel naar mijn werkgever gaan.
Als je wil genieten van je tuin, werk dan zoveel mogelijk mee met wat die tuin te bieden heeft. Planten die bij je grondsoort horen en die de juiste hoeveelheid licht krijgen, schelen al heel veel werk.
Ik wil je hiermee verleiden om je tuin ook te zien als een stukje waardevolle natuur. Milieu en klimaat hebben tuinen nodig die uit meer bestaan dan een grasveld.