Groengelen bazaar

Liggende vetmuur
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken Liggende vetmuur

Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten)
Stam: Embryophyta (Landplanten)
Klasse: Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade: Bedektzadigen
Clade: 'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade: Geavanceerde tweezaadlobbigen
Orde: Caryophyllales
Familie: Caryophyllaceae (Anjerfamilie)
Geslacht: Sagina (Vetmuur)


Soort
Sagina procumbens
L. (1753)

Bladrozetten van jonge planten
Portaal Biologie
Liggende vetmuur (Sagina procumbens) is een groenblijvende, vaste plant die behoort tot de anjerfamilie (Caryophyllaceae). De plant komt van nature voor in Eurazië en Noord-Afrika en is vandaaruit over de gehele wereld verspreid. Liggende vetmuur lijkt op sierlijke vetmuur, maar is iets kleiner en heeft meerdere bloemen in de oksels van de bovenste bladeren. Ook heeft liggende vetmuur meestal vier, soms vijf kroon- en kelkbladeren in plaats van de altijd vijf bij sierlijke vetmuur. Liggend vetmuur kan betreden goed verdragen en komt daardoor vaak voor tussen straatstenen. Het aantal chromosomen is n = 11[1].

De op mos lijkende plant wordt 2-5 cm hoog, vormt een penwortel en is zodevormend doordat de liggende stengels wortelen. Jonge planten vormen eerst een bladrozet, waaruit spoedig vertakte, bebladerde, liggende aan het eind opstijgende stengels gevormd worden. De stengels kunnen tot 20 cm lang worden. De tegenoverelkaar staande stengelbladeren zijn lijnvormig en kort stekelpuntig. De vaak iets vlezige bladeren zijn 5-15 mm lang.
ZodevormendLiggende vetmuur bloeit van mei tot in september met witte, 5 mm grote bloemen. Per stengel komen twee of meer bloemen op lange bloemstelen, ontspringend uit een bladoksel, voor. De bloemstengel is na de bloei haakvormig gekromd, maar later weer rechtopstaand. De meestal vier, soms vijf kroonbladeren zijn kleiner dan de kelkbladeren en vallen spoedig af of ontbreken zelfs. De breed-elliptische tot rondachtige kelkbladeren zijn tot 2 mm lang en hebben een vliezige, witte rand. De bloem heeft vier, soms acht meeldraden.[2]
De vrucht is een eivormige vier- tot vijfkleppige doosvrucht. De kleverige, matbruine, driehoekige zaden zijn ongeveer 0,3 mm groot.
De plant komt voor op voedselrijke plaatsen tussen straatstenen, op muren en in vaak belopen bermen

De plant komt voor op voedselrijke plaatsen tussen straatstenen, op muren en in vaak belopen bermen

Aha ... bestrijding is dus simpel; gewoon wat minder bemesten en minder in je tuin lopen! Haha!

2 buren die zich niks van hun "tuin" aantrekken en eerder een soort wildernis cultiveren.....

Dat zijn twee verschillende dingen hé! Ik heb al prachtige gecultiveerde wildernissen gezien hoor! Wij hebben ook zo'n stel in de buurt wonen; ze begonnen na een paar jaar het onkruid in hun voortuin uit te trekken (en het stond ondertussen meer dan een meter hoog) dus wij vonden het best tot ... we na een paar dagen zagen dat ze slechts een paar m² proper gezet hadden en vervolgens de zak met uitgetrokken onkruid nog een jaar hebben laten staan op dezelfde plek. Hun excuus volgens de andere buren "We hebben geen groene vingers"! Tja ... daar zal je dan waarschijnlijk ook niet aan kunnen doen zeker!