In de wetenschap dat ik bakken van kritiek over mij zal krijgen en als een wreedaard zal beschouwd worden, als ik al niet van dit forum verbannen word, ... wil ik toch ook een paar fotootjes van mijn kweek van deze winter tonen. Alleen al als tegengewicht voor al de voorgaande berichtjes met de woorden" schattig", "lief", "met liefde omringd" ...
Een kalf wordt rund, en wat het geslacht ook is, ze eindigen allemaal als biefstuk en uitendelijk weer bij die "soep en patatjes"
Dit varkentje werd niet zozeer met liefde, maar eerder met zorg omringd. Het heeft een paradijslijk leven geleid, voor een varken dan toch. Het had een naam, Werenfried genaamd naar de Spekpater, (wie herinnert zich hem nog)
Naast zijn biologisch meel kreeg hij ook vaak allerlei lekkere kliekjes, van soep- en sausresten tot de boterhammetjes met choco die de buurkindjes niet op kregen en de mislukte zelfgebakken broden van de buurvrouw. Met een baas als wijnmaker was er op zondag zelfs steeds een slokje wijn.
Werenfried had ook een knecht. Iemand die minstens twee maal in de week met zacht vers stro zijn bedje spreidde, zijn drolletjes wegnam en met flinke streken van de borstel zijn ruige haar kamde.
Het was een edel dier, de werenfried. Als zijn knecht al eens te lang op zich liet wachten, werd er nooit geschreeuwd. Hij liet hoogstens een zacht afkeurend geknor horen, wat op zich reeds een voldoende straf en terechtwijzing was voor degene die in gebreke gebleven was. Aanhankelijk en erkentelijk was hij ook. Al deze goede zorgen placht hij steeds te belonen met een tedere veeg snot aan de broek van zijn knecht, als wou hij zeggen "ik mag je graag"
Hij is echter wel de weg moeten gaan van alle varkens en zo hoort het ook. En eigenlijk, ... Wij mogen hem nu ook graag.
Ik schrijf dit zonder sentiment, want zoals ik al zei, hij heeft een goed leven gehad en zal nogal kunnen opscheppen in het zwijnehiernamaals tegen zijn soortgenoten.
tp://img408.imageshack.us/img408/8950/herfsttuin2006003nk5.jpg" >
[
[afbeelding verwijderd niet-https] :