Terug op het forum

tijdje afwezig geweest,
kerst en oud en nieuw afgelopen periode
wil ik heel snel achter me laten.
30 nov verloor ik plots klaps mijn allerliefste oma.
op een mooie leeftijd van 85 jaar.
3 klein kinderen en 3 achterklein kinderen heeft ze mogen krijden
op het moment dat haar eerste achterklein kind werd geboren.
riep ze heel hard en vanaf nu wil ik Opoe worden genoemd.
met trots droeg ze deze titel.
haar liefde voor de tuin en paarden heb ik van haar mogen mee krijgen.
ik mis haar nog dagelijks.
wten jullie nog hoe trots ik was op mijn bloeiende palmlelie
achteraf denk ik dit is een voorbode geweest
12 jaar geleden van de boerderij van opoe meegenomen
nooit bloeide hij, tot afgelopen zomer.
in vol ornaat, deze palm lelie iwas me al heilig... nu koester ik hem nog meer

Opoe is 5 dec begraven, en bijgelegd bij opa, na 15 jaar
zijn ze weer samen.
donderdag 6 dec begon..........
zoon lief naar school gebracht, en ik dacht
ff naar de paarden verstand op nul en even genieten.
helaas van korte duur.
ik kreeg telefoon van mijn zus...
peet zei ze ga eerst even zitten
Omaatje is vanmorgen vroeg ook overleden.........
ik dacht even dat ik in een film zat....of een nare droom.
knijp me maak me wakker....
helaas ik was wakker.
binnen 1 week mijn beide oma's.
mijn wereld storte nog dieper in.
1 week later weer een begravenis
Omaatje mocht 93 jaar worden.
ook een pracht leeftijd vele kleinkinderen en achterklein kinderen.
heeft ze mogen krijgen.

het is zo nu en dan nog niet te bevatten.
ben door een hel gegeaan.
diep dal waar ik langzaam uit kruip.
kon even niet meer genieten van de mooie dingen.
we besloten er maar even lekker tussen uit tegaan.
hebben de spullen gepakt en zijn 2 weken richting oostenrijk gegaan.
en dat heeft me goed gedaan.
en vandaag zonnetje schijnt.
ik krijg weer zin in het leven.
poes zit oop schoot te spinnen.
met trots denk ik aan opoe en oma.
ik mis ze nog steeds,
even dat belletje
en vooral Opoe die zo enorm mee leefde met de paarden

aankomende zondag eerste wedstrijd met mijn nieuwe paard
deze draag ik aan opoe op.
ik kreeg van mijn moeder een goede das speld
in de vorm van een paard.
deze droeg opoe vroeger , deze draag ik op mijn wedstrijd
om haar toch bij me te hebben.

ik ben terug.....
ik kom er wel...
maar het gemis blijft.

lang verhaal geschreven, en dat lucht op.

gr petra

Hey Petra,

Voor mij is dat geen verhaal dat je hier geschreven hebt, maar een mooi, neen prachtig poëzie geheel!
Echt waar!, prachtig gewoon!
Hoe je praat en de dingen verwoord kan je zien hoe erg je van ze houd!
Ik hoop dat inderdaad het zonnetje weer vlug zal schijnen voor je, dat je terug van het leven kan genieten!
Welkom terug!!!
En met de lente voor de deur zal de regen vlug overgaan in zonnestralen voor jou!!!!
grt
en hou je goed he!

Beste Petra,

Afscheid nemen is altijd vreselijk moeilijk.
Daarom voor jou dit kleine gedichtje:

Lieve Oma.
Ik mis je,
niet omdat je dood bent.
Maar omdat je er niet meer bent.
Ik wil je zien,
niet omdat je er niet meer bent,
Maar omdat ik van je hou.
Ik hou van je,
Niet omdat je dood bent,
Maar omdat ik altijd van je gehouden heb.

Ik wens je héél veel sterkte.

petra ,ik wens je heel veel sterkte

groeten lisa

Ach Petra, als we ze niet miste was het niet normaal hé.
Maar alle mooie momenten samen, die kan niemand afnemen.
We kunnen ze enkel koesteren en gebruiken wanneer we een dip hebben.
Geloof me je gaat strakjes met een glimlach aan hen terug denken.

Petra,

ook van mij 't beste toegewenst, en dat je nog vaak aan de mooie herinneringen kan terugdenken, dat help,
Martine

Ben blij dat je er weer bent ,
ik wens je heel veel sterke om dit verlies te dragen , en hoop dat gauw de zon voor jouw weer gaat schijnen,
en dat het met de dagen dat het verdriet steeds iets dragelijker wordt ,
en dat je mag terug kijken op alle mooie herineringen,die je hebt gedeelt met hun.
heel veel sterkte voor jou maar ook voor je familie.
gr an