Daag

opgestaan en efkes naar buiten gegaan
maar wat tref ik daar aan?
mijn prachtig vriendinnetje,met haar witte sokjes aan.
dood! zomaar op straat.
net voor de deur,net te laat?
vanmorgen nog samen wakker geworden

en nu is het gedaan.....
ik wil niet nadenken over hoe en wat of wie gedaan
ik wil alleen maar huilen traan na traan.
daag mijn lieve schat,voor jou is het gedaan
voor mij moet het nog beginnen gaan
[afbeelding verwijderd niet-https]
hier was ze 1 dag"van ons"
[afbeelding verwijderd niet-https]

woensdag 27 oktober 2010 - 09:07

O Cetinel wat erg ,is ze aangereden? ,o wat verschrikkelijk wat is er gebeurt?,
wat zal je haar missen .
als ik je fotos bekijk is ze zo lief,is ze vanzelf dood gegaan of heeft een ander het gedaan,
heel veel sterkte ,en ook hoe moeilijk het ook is hoe geweldig ze het had bij jullie.
en nu is het pijn maar die wordt zachter ,
maar als iemand haar iets heeft aangedaan zou ik er zeker achter aan gaan,
heel veel sterkte met het verlies van je katje ,ja het gemis zal groot zijn
laat wat meer weten,over hoe het gebeurt is,
lieve groetjes an

woensdag 27 oktober 2010 - 09:47

Cetinel

elke ochtend rond zessen wil ze even naar buiten(toilet) om dan rond een uur of negen weer binnen te komen...
vandaag ging ze tegen zevenen naar buiten en om 8 uur zag ik haar liggen op straat,aangereden net voor onze deur

ons konijntje is nu ook haar speelkameraad kwijt

ik voel me ellendig en de kleinste weet het nog niet ,ik heb haar weggepakt en toegedekt voor hij het zag...(en maar proberen om niet te huilen bij hem)
ik weet niet hoe ik het hem moet zeggen straks...

woensdag 27 oktober 2010 - 09:53

LauraK

Wat een mooi afscheidsgedichtje voor Patik! Gruwelijk dat het zomaar zo wreed afgelopen
is met jullie mooie meisje... Het gemis zal enorm zijn, want katten maken gewoon deel
uit van het gezin. Heel veel sterkte gewenst met het verlies!

En inderdaad is het zo vreselijk moeilijk om het kinderen te vertellen, omdat je weet
hoe verdrietig zij ook zullen gaan zijn...

Groeten van Laura.

woensdag 27 oktober 2010 - 09:58

Wat verschrikkelijk denk je dat je even je kat buiten kan laten ,rijden ze zo hard bij jullie hier ook hoor ook al is het een woonwijk.

Ja dat wordt heel erg moeilijk om te vertellen ,
mijn ouders hadden vroeger de zelfde taak als jij nu maar dan met mijn puppie,
ik was naar school en onze hond en zijn (kindje)mijn puppie die ik houden mocht werd aangereden ,is door de moederhond naar huis gesleept en heeft lopen janken om hulp bij onze voordeur.
toen zijn mijn ouders naar de dierenarts gegaan en daar is ze toen over leden .
en ja hoe vertel je het dan je kind (aan mij dus)dat haar hondje dood is.

ik wens jou heel veel sterkte en wijsheid om het aan je kinderen te vertellen ,
waarheid is soms het beste (dus precies vertellen hoe het is gegaan,maar dan in kinder woorden).
lieve groetjes an en anouk

woensdag 27 oktober 2010 - 10:40

Lentemode

Cetinel, ik voel nu echt met je mee !
Zo'n mooie poes !
Katten en verkeer op straat, 't blijft zo'n gevaarlijke combinatie...
Maar ik vind ook dat je zo'n poes 'zijn gangen moet laten gaan' en op tijd de deur in de gaten moet houden als hij binnen of buiten wil.
Zo gaat dat hier toch. Ik heb altijd al een beetje 'compassie' gehad met salonkatten die niet buiten mogen.
En ja, de ene poes heeft zeven levens, of zoiets, en de andere schiet er al sneller het hachje bij in...
Troost je met de vele knusse momenten die jullie met mekaar mochten beleven !

Meevoelend,
Mia

woensdag 27 oktober 2010 - 11:39

Pistachio

Sterkte Cetinel! Het is vreselijk om zo onverwacht afscheid te moeten nemen van je vriendinnetje.

@Mia
Ik respecteer je mening maar ik ben het niet met je eens. Vroeger was ik ook van mening dat je een kat haar vrijheid moet geven, maar als het de vrijheid is om overreden of vergiftigd te worden, vind ik het maar een bedenkelijke vrijheid. Zo'n dier kan het verkeer toch niet inschatten en raakt vroeg of laat onder een auto. Ik had een tweejarige kat geadopteerd die ik onmogelijk kon binnenhouden omdat hij dat niet gewend was, en ja hoor, aangereden ... De kat is altijd een vrij dier geweest maar de dag van vandaag is er van een natuurlijke omgeving geen sprake meer tenzij je echt helemaal buiten woont. Ik laat de mijne buiten in de tuin onder toezicht. Ik zou ze ook liever ongestoord buiten laten ravotten, maar ik vind de risico's gewoon te groot. Als je rekent dat een kat 20j kan worden en ze moet dan sterven door een stom ongeval als ze nog zo jong zijn, nou ... dat vind ik ook niet eerlijk tov de kat. Nogmaals, da's mijn persoonlijke mening en als iemand dat anders ziet ... alle respect.

woensdag 27 oktober 2010 - 12:10

Cetinel

we sturen onze kinderen ook dagelijks het verkeer in (te voet of met de fiets)

woensdag 27 oktober 2010 - 12:36

Pistachio

Ja inderdaad Cetinel, maar een kind kun je nog enigszins uitleggen hoe gevaarlijk het verkeer is, een dier helaas niet hé. Konden we dat maar, dan konden ze allemaal vrij buiten spelen en hoefden we ons geen zorgen te maken. Ik leef met je mee hoor, ik weet hoe erg het is een geliefde kat te verliezen. Heb er drie jaar op rij één moeten laten inslapen, gelukkig op oudere leeftijd maar het deed elke keer heel veel pijn. Sterkte!

woensdag 27 oktober 2010 - 13:19

ja en die zijn ook niet heel oplettend en dan maar hopen dat ze heelhuids terug komen,

ik heb nog een heel jong poesje Chanou die wil heel graag naar buiten ,
verder dan de tuin mag ze verlopig niet wan t teneerste ben ik bang dat ik haar kwijt raak (Is nog nooit buiten geweest alleen buiten de tuin,of voordeur)
en tentweede laastst smeerde ze hem en ja hoor door de seeg zo naar de weg toe .
Dus voorlopig tot het voorjaar blijf ze in ieder geval maar in de tuin (aan een riempje,of binnen)

woensdag 27 oktober 2010 - 13:23

Molleke32

Veel sterkte Centinel..
Mijn 2 katten kunnen ook buiten wanneer ze willen, ons geluk is alleen dat het een rustige doodlopende straat is, maar we zullen maar niet te hard roepen he

Groetjes Vicky

woensdag 27 oktober 2010 - 13:35

Lentemode

Wat heb je dat bijzonder mooi geschreven voor Cetinel, Batdah !
@ Pistachio,
inderdaad, veel hangt af van de woonplaats !
Gelukkig heeft onze Pol de laatste dagen zoiets van : 'k begin al maar aan mijn winterslaap en hij drentelt van het ene dekentje naar het andere mandje, telkens voor een urenlang dutje, met uitkijk op de straat of de tuin of het mussenbosje...
Hij is elf jaar en ik ben maar wat blij dat hij niet zo ver meer aangaat.
Maar ach, 't blijft een risico als poezen de straatkant kiezen.
In onze omgeving is het landelijk karakter de laatste tien jaar verloren gegaan door wooninbreidingsgebieden waar woonwijken zo maar uit de grond schieten.
En het aantal op drukker geworden straten lopende katten neemt gestaag toe...

Groetjes,
Mia

woensdag 27 oktober 2010 - 16:10

Rita1960

Cetinel,

Heb pijn in mijn hart om het verlies van je mooie kat.

maar zoals Batdah reeds verwoord heeft, gedenk haar en de mooie momenten.

groetjes van een Rita die dit al meermaals heeft meegemaakt.

Rita

woensdag 27 oktober 2010 - 20:46

Centinel hoe oud was hij eigelijk?
an

woensdag 27 oktober 2010 - 20:48

Cetinel

het was en zij,ze was vier jaar....

woensdag 27 oktober 2010 - 22:27

Angelo

Sterkte Cetinel ! Ook voor de rest van het gezin! Nooit leuk om je geliefde huisdier zo aan te treffen !

donderdag 28 oktober 2010 - 00:52

Matabish

Arme Cetinel, het is zo verscheurend als je ze op deze manier moet afgeven!
Ik kan er ook over meepraten, dat vergeet je nooit meer en zelfs na jàren blijft er een leegte die nooit meer gevuld raakt!

Meelevende groetjes,
Matabish.

donderdag 28 oktober 2010 - 01:06

Rialle

Cetinel, wat een mooi gedichtje voor Patik! Ik weet zeker dat ze vanuit de poezehemel meeleest en jou ook een warm hart toedraagd!

Laat je tranen komen als ze komen. Dat lucht op!
Hoe ging het met de kinderen gisteren?

Groetjes Rialle