Inderdaad is het voor de duidelijkheid beter als de Latijnse benamingen gebruikt worden:
die zijn overal ter wereld hetzelfde, en dan kan er geen verwarring over ontstaan. Bovendien
kennen wij voor bepaalde exotische of tropische planten niet eens een Nederlandse naam,
en om er dan maar eentje te gaan verzinnen...
Natuurlijk is het kolder om in een gesprek met b.v. je buurman ineens met Latijnse benamingen
te gaan goochelen -de meeste mensen zouden met hun oren staan te klapperen en niet weten
waar je het over hebt. Sommige Nederlandse benamingen zijn zelfs streekgebonden, en dan
ontstaan er ook al de nodige spraakverwarringen.
Wat de Latijnse namen betreft, komt het ook wel eens voor dat planten opnieuw 'benoemd'
worden, omdat de naam achterhaald is of de typering niet klopt. Ik kan zo snel niet op voorbeelden
komen, maar ze zijn er wel.
Naarmate ik me meer verdiep in de plantenwereld, neemt de drang ook toe zowel de Nederlandse
als Latijnse benaming te leren kennen. Zoals iemand al zei, zegt het tweede deel van de benaming
vaak iets over de plant zelf, over de kleur, de bladvorm, de herkomst. Ik vind dat zelf machtig
interessant, maar uiteraard is iedereen vrij daar het zijne of hare van te denken, net zoals iedereen
vrij is de benaming te gebruiken die hij of zij het prettigste vindt!
Groeten van Laura.