Resultaten SOS Mezen

N.a.v. hun vraag om dode mezennestjes te melden, hebben Velt en Vogelbescherming Vlaanderen meer dan 1000 berichten ontvangen. In totaal ging het om meer dan 4000 vogeltjes. O.w.v. het beperkte budget hebben ze er daarvan 100 laten analyzeren.

De resultaten zijn binnen.

Het persbericht:
http://vogelbescherming.be/informatiecentrum/persberichtenarchief/36-verschillende-pesticiden-dode-mezen

Het rapport:
https://drive.google.com/file/d/1yYwh7Av-AZk9uDjDUZdbiw328Cl7u8d2/view

Neem zeker ook het rapport eens door. Het is niet zo lang...

Prachtig? Droevig bedoel je?

Zolang hier bijna dagelijks de vraag passeert ‘welk product kan ik gebruiken om ... te bestrijden’ zal het niet beteren.

@Patrikc

Toch wel, want elke keer is het een mogelijkheid om weer iemand te laten zien dat het ook anders kan.

Daarom ook dat zo'n studies zo belangrijk zijn.

In de jaren 70 werd de idee gepromoot dat er voor elke kwaal wel een chemisch middeltje was en dat een mooie tuin er eentje was met een groot biljartlaken en daarrond planten die blad voor blad puntgaaf zijn.

Er kwam een schok toen DDT van de markt werd genomen. Hoeveel mensen hebben toen nog een voorraadje opgeslagen? (Zoals nu met glyfosaat?)
Het 'voordeel' van DDT was dat de invloed op mensen vrij snel duidelijk was. Nu zien we de problemen eerst bij dieren.

En "ach, mijn buxus is tenminste niet aangetast en kijk, mijn lavendel zit vol bijen".

Wat dit rapport ook weer duidelijk maakt is dat studies naar de giftigheid van een product (LD50-waarden) altijd maar worden uitgevoerd op een beperkt aantal diersoorten en dat daaruit besluiten worden getrokken die dan maar voor de hele dierenwereld moeten gelden.
Je hoeft geen expert te zijn om in te zien dat een dodelijk dosis van een product vele male kleiner is voor een kleine vogel, zoals de mezen in deze studie, dan voor bv. de wilde eend (Anas platyrhynchos) waarop sommige getest werden.
De LD50-studies worden ook altijd uitgevoerd voor 1 product, terwijl hier duidelijk sprake is van hele cocktails, waar nooit onderzoek naar gebeurt.

Goed om horen dat je de spuit aan de haak hebt gehangen, LT.
Ik kan alleen maar hopen dat studies als deze meer mensen overtuigt.

Ik heb een vrij wilde tuin. Er liggen hoopjes bakstenen in, waar padden en hazelwormen zich verschuilen. Er zijn wat minivijvertjes, een paar niet meer dan een ingegraven emmer met een waterplantje in, waar kikkers in wegduiken als ik langs kom, waar dieren hun dorst komen lessen en waar libellenlarven de muggenlarven in toom houden. Er zijn compostbakken die krioelen van beestjes, waar er nog veel van zijn waar ik de naam nog niet van ken. Er zijn nestgelegenheden voor vogels, bijen, oorwormen, vlinders, gaasvliegjes... Er zijn takkenhopen waarin 'onze' egel zijn winterslaap houdt. Er is een hoekje waar kool en brandnetels groeien, speciaal voor vlinders als koolwitjes.
En ja, er zijn naaktslakken, maar ook huisjesslakken die de eitjes van naaktslakken op hun menu hebben staan. Er zijn spitsmuizen en mollen en woelratten en bladluizen en konijnen en... Er zijn ook eksters en mezen en katten en af en toe een buizerd en een vos en...
Oh, ik zou het haast vergeten: we hebben ook een stel bomen, heel wat haag, klimop die dik mag groeien, fruitstruiken, een moestuin in vierkantemeterbakken, sierplanten, 'onkruid' dat heel selectief ingezet wordt als bodembedekker (ik ben o.a. dol op witte en paarse dovenetel (de wilde soort), stinkende gouwe, dagkoekoeksbloem, bosaardbeitjes, wilde postelein...)

Voor mij is een tuin genieten van al het leven dat er langs komt en er heel veel van leren.

Aangezien DDT ook teruggevonden werd in bosnesten, gaat het inderdaad waarschijnlijk om historische vervuiling.
Maar ook dat is beangstigend. Hoe geraakt dat spul zelfs maar in bossen? En wat wil dat dan zeggen over alle andere stoffen die 'lokaal' worden gebruikt?

Los van het feit dat dergelijke LD50-testen op zich al gruwelijk zijn, is het punt van kritiek dat er gemakkelijkheidshalve extrapolaties worden gemaakt die niet kloppen.
Als het te moeilijk is om te testen, moet men m.i. het voorzichtigheidsprincipe hanteren.
Er is al heel lang kritiek op het te achteloze gebruik van pesticiden, insecticiden, herbiciden, funcididen... Waarom is er zo weinig veldonderzoek zoals dit?

De aanleiding voor dit onderzoek was inderdaad de vraag van burgers of er een verband kon zijn tussen het hoge aantal nestjes met dode mezen. De vraagstelling werd, mogelijk om budgettaire redenen, verschoven naar:


Tuinprins:
De buxusmot is ook nog niet zo heel lang een zwaar probleem. Zie bv. het verspreidingskaartje op https://www.vlinderstichting.nl/buxusmot/, In het begin hadden die rupsen hier ook geen natuurlijke vijanden. Ik las ergens dat de rupsen te alkalisch zijn en daardoor niet in de smaak vielen.
Geen natuurlijke vijanden = snelle verspreiding = promotie voor pesticiden.
Ik denk dat de meeste buxuseigenaars nog maar een paar jaar echt spuiten om hun struiken te redden. En je hoeft er de topics op dit forum maar op na te lezen om te weten dat de voorschriften op verpakkingen van -iciden 'niet altijd' worden gelezen of nagevolgd door hobbytuiniers.

De studie toont inderdaad niet aan of de gevonden stoffen de doodsoorzaak zijn:


Daarom ook dat een van de aanbevelingen er eentje is voor de wetenschap:

Andere groepen worden opgeroepen om het voorzichtheidsprincipe te hanteren.

Uit voorgaande reacties blijkt maar overduidelijk dat we met z'n allen (mag ik generaliseren) best verkeerd bezig zijn. Vroeger heb ik bv vlinders verzameld. Plots ontdekte ik, dat het alleen maar om het hebben ging. Kreeg een zeldzame vlinder op het vanglaken, deed hem in de dodingspot (inslapen) en liet hem meteen weer vrij, voordat het te laat was. Mijn collega's verzamelaars waren woest. Zelf ben ik toen abrupt gestopt met verzamelen. Er zijn zelfs verzamelaars, die geven zich op voor tellingen in een bepaalde regio...Hebben ze hun items, bedanken ze zich weer hiervoor. Waar zijn we toch mee bezig...