Verticilium Japanse Esdoorn

Verwelkingsziekte wordt veroorzaakt door een schimmel. Die zorgt ervoor dat de vaten in een plant verstopt raken waardoor er geen of beperkt watertransport naar delen boven de verstopping kan plaatsvinden. Het gedeelte boven de verstopping sterft dan geheel of gedeeltelijk af.

Verwelkingsziekte kent verschillende verschijningsvormen. Je hebt een vorm bij waar de esdoorn binnen enkele dagen helemaal afsterft. Een ander vorm is meer sluimerend van aard en zorgt ervoor dat ieder jaar een gedeelte van de struik afsterft. De cultivars van de Japanse esdoorn met gekleurde takken (zoals Sango Kaku) schijnen bijzonder vatbaar te zijn voor verwelkingsziekte.

De precieze oorzaak van verwelkingsziekte is niet bekend maar er zijn aanwijzingen dat het te maken zou kunnen hebben met het zuurstofgehalte in de grond. Te weinig zuurstof in de grond zou gunstig zijn voor het toeslaan van de verwelkingsziekteschimmel.

De aangetaste tak zou ik eind april/begin mei verwijderen. De Japanse esdoorn bloedt dan niet. Helaas gaat bij het wegsnoeien van de aangetaste tak de vorm verloren, daar is jammer genoeg niets aan te doen. Kenmerkend voor verwelkingsziekte is de donkerbruine hoefijzer-vormige verkleuring die je bij de takdoorsnede ziet. Belangrijk: na iedere 'knip' het snoeigereedschap ontsmetten met chloor of spiritus. Verwelkingsziekte kan namelijk verspreid worden door 'besmet' snoeigereedschap en dat moet je zien te voorkomen.

Van het gebruik van Sporgon verwacht ik niet zoveel. De aantasting zit immers al in de plant en ook al in de bodem. Vaak werken deze middelen preventief en niet curatief.

Mochten er dit jaar meer takken aangetast worden door verwelkingsziekte dan de plant verwijderen en er iets voor terug planten dat niet gevoelig is voor verwelkingsziekte. De schimmel die verwelkingsziekte veroorzaakt blijft namelijk jaren in de grond aanwezig.

Gegroet, de tuinprins

Joukje,
essenziekte tast geen esdoorns aan.

Wat de verwelkingszioekte betreft, heb ik de ervaring dat aangetaste delen in hun geheel aantasten. Dat een tak een langwerpige necrose over een deel van de ta vertoont, heb ik persoonlijk bij Verticillium nog niet eerder gezien.
Het lijkt me dat dat eerder te maken zou kunnen hebben met het sterfte in de wortels door wateroverlast.

Ik wel. Niet alleen bij Japanse esdoorns maar ook bij diverse streepjesbastesdoorns (o.a Acer rufinerve en A. pensylvanicum). Bij het doorzagen van de aangetaste tak kon je de hoefijzervormige bruine verkleuring goed zien. Dit laatste is een typisch kenmerk van verwelkingsziekte/verticillium.

Gegroet, de tuinprins

Ik zal er binnenkort mijn snoeischaar eens inzetten. Zal dan wel een foto plaatsen van de doorsnede.
Wat ik toch wel heel bijzonder vind is dat hij dit al ruim 2 jaar heeft maar er tot nu toe geen takken afgestorven zijn. In 2018 stond hij er geweldig bij en volop in het blad ondanks dat hij volop in de zon stond. Maar misschien te snel gejubeld en loopt een deel dit jaar niet meer uit.