Campanula cochleariifolia Blue Baby

Vandaag in mijn tuin gefotografeerd, het is een nieuwe Campanula in mijn collectie, de Campanula cochleariifolia 'Blue Baby':

[afbeelding verwijderd niet-https]

[afbeelding verwijderd niet-https]

[afbeelding verwijderd niet-https]

Het is een kalkminnend wintervast rotsplantje en bodembedekker, het is te vinden in de Alpen, Karpaten, Pyreneeën en het Jura-gebergte. Ik vermoed dat het de kleinste Campanula cochleariifolia is (vandaar ook 'Baby' in de naam), want de bloemen zijn maar 8 tot 10 mm. groot. De gewone Campanula cochleariifolia heeft iets grotere bloemen, 15 tot 20 mm. groot.

De bloem lijkt erg op de bloem van de wilde Campanula rotundifolia (het 'grasklokje' - zie mijn avatar), maar dit bloemetje is veel kleiner, het wordt maar 5 tot 7 mm. groot.

Meer foto's van deze en vele andere Campanulaceae op http://www.thelordofcantecroy.be/CampanulaCollection.html

Wat een mooie campanula ,mijn kleur ook helemaal.
hij is heel erg mooi je kan er weer trots op zijn om zo'n mooie bloem in je midden te hebben

Mijn ervaring is dat Campanula's het eerste jaar het zeer goed doen, na de 1ste winter eerder lelijk en onverzorgd terugkomen en pas na de 2de winter mooie volle planten worden.

Maar ik help ze wel een beetje, ik haal bv. in de winter al wat niet groen is weg (de verdorde delen dus), zodat er in de lente een zo goed als nieuwe plant begint te groeien. Laat ik de verdorde delen echter staan, dan zal in de lente de plant vanuit die dorre delen beginnen groeien en dat is inderdaad soms niet erg mooi. Je zou aanvankelijk denken dat die verdorde delen dood zijn maar dat is dus niet zo.

Bij de wintergroene Campanula's (= het merendeel van de Campanula's) mag je ze in de winter kort snoeien zodat ze in de volgende lente ook wat compacter blijven. Je mag ze trouwens ook na de eerste bloei terug kort snoeien, je zal dan meestal een tweede bloei krijgen op het einde van de herfst.

Er zijn ook nog Campanula poscharskyana's (nederlandse naam is 'kruipklokje') en daar is het net de bedoeling dat ze over de grond verder kruipen, waardoor ze er na verloop van tijd aan de basis wat verdord en houterig gaan uitzien met enkel op het einde van de stengels blad en bloemen. Deze Campanula's snoei je in principe niet en gaan na verloop van tijd dus altijd wat minder verzorgd lijken.