Verwelkingsziekte

Tegen verwelkingsziekte (= verticillium) is in de regel niet zoveel te doen. Aangetaste planten zijn naar mijn mening niet te genezen met middelen als Sporgon (preventief zou het kunnen werken).

Als een plant is aangetast door verwelkingsziekte dan is de beste strategie deze te verwijderen en te vervangen door iets dat niet gevoelig is voor verwelkingsziekte. Verticillium is een bodemschimmel (niet met het blote oog te zien, je moet eerder denken aan een levensvorm op microscopisch niveau) die jaren in de grond blijft zitten. Grond vervangen werkt vaak niet omdat er bijna altijd schimmelsporen in de grond achter blijven.

Grootbloemige Clematissen zijn gevoelig voor verwelkingsziekte, beter is het te kiezen voor kleinbloemige soorten (o.a. Clematis viticella cultivars) omdat verwelkingsziekte hier relatief weinig bij voorkomt.


Gegroet, de tuinprins

Tijdens mijn lezingen over Clematissen hoor ik dat verwelkingsziekte nog veel voorkomt. Het probleem is dat men met de grootbloemige Clematissen veel te veel met bestaand materiaal is gaan kruisen en geen wilde grootbloemige soorten hebben gebruikt. Ik heb in mijn grootbloemige kruisingen geen verwelkingsziekte.
Dit fabeltje over slakken heb ik ook al gehoord.
Verwelkingsziekte kun je zien wanneer je de stengel bij een knoop doorsnijdt en dan een zwart ringetje ziet.

Ton

We zijn nu nog bezig om deze planten in de markt te zetten. Dit duurt nog wel even.

Ton

Doe ik.