Onze tuinbabbel is een plaats waar je ideeën, foto's, gebeurtenissen met andere tuinvrienden kan delen. Momenteel hebben we zo'n 12.000 tuinvrienden die hieraan deelnemen.
Heb je nog geen account?
Registreer je hier en maak deel uit van onze community.
Ons tuinforum is een plaats waar ideeën en inzichten over verschillende onderwerpen in verband met tuinieren uitgewisseld kunnen worden.
Heb je een tuinvraag, misschien is deze behandeld in het forum? of stel de vraag gerust aan onze tuinvrienden....
Bekijk hier de tuinfoto's van onze tuinvrienden.
Hier heeft elke gebruiker zijn eigen foto album. Plaats hier jouw mooiste tuinfoto's en deel ze met onze tuinvrienden. Zij kunnen op hun beurt van jouw tuin meegenieten en op jouw foto's reageren.
Bij de Plantenherkenner kun je foto's toevoegen van planten die je niet kent.
Andere tuiniers kunnen je dan helpen om de plant te identificeren.
Net voor de middag komt een nieuwe cactus voor het eerst in beeld, in eerste instantie lijken deze prachtige planten vanuit de wagen op veelkoppige Ferocactussen, Victor noemt deze cactussen (veelal met meer dan tien stammen) cottonheads. Wanneer ik uitstap blijkt dat het hier om Echinocactus polycephalus te gaan, alle planten die we vandaag nog zullen zien staan met vruchten die inderdaad op plukken katoen lijken en die er allen even gezond en welvarend uitzien. Wanneer Victor aanstalten maakt om zijn bestelwagen te starten en verder te rijden vraag ik hem om even te wachten voor een natuurlijke behoefte aan de overkant van de weg. Hij kijkt me verbaasd aan wanneer ik amper een halve minuut later naast hem in de wagen zit, zijn mimiek doet me (en dat wordt later niet toevallig door Eunice bevestigd (quote : I think he has Vulcan blood in his veins)) denken aan die van Leonard Nimoy alias Mister Spock in de televiesiereeks Star Trek uit de jaren 60 en 70. Zonder een woord te spreken begrijp ik zijn vragende blik wanneer hij zijn wenkbrauwen omhoog drukt; mijn antwoord : ik denk dat mijn blaas niet zo vol was als ik eerst dacht, terwijl ik hem op het scherm van mijn fototoestel deze afbeelding toon van een ratelslang die vlak naast mijn rechterbeen in aanvalshouding gaat staan terwijl ik mijn broek openrits. Een korte grinnik volgt terwijl hij de motor start. Heb ik al gezegd dat ik deze man mag ? [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A7985/A7986/A7989/A7995 Amper enkele minuten later komen we aan bij een picknick plaats nabij de rivier en hier is er een echt toilet waar ik graag gebruik van maak. Pearce Ferry werd in volle depressie door het uitschrijven van talloze overheidsprojecten één van die plaatsen waar de vele werklozen uit de jaren dertig toch nog aan een overheidsjob geraakten bij de aanleg van de overzetsteigers aan de Colorado rivier. De overzetdienst werd meer dan tien jaar terug stopgezet vanwege de dramatische daling van het waterniveau in die Colorado rivier. Victor stapt uit en komt even tot relaxatie in de laadruimte van zijn lichte vrachtwagen. Wanneer ik hem er op wijs dat het vandaag. Enkele meters hiervandaan houdt Vic halt om me een multi-stammige Ferocactus aan te wijzen. “Ik was hier voor het laatst zo’n twee jaar geleden maar als je me even de tijd geeft vind ik de meest indrukwekkende planten wel terug . . . Ja en hoe, Vic ! Zijn oriëntatiezin is blijkbaar onfeilbaar. Terwijl ET en ikzelf constant met onze handheld gps in de weer waren houdt Vic het op de tijd van de dag en de schaduw van de zon om onfeilbaar elke plant terug te vinden die hij me wou laten zien. Respect man ! [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A7997/A7998/A8000/A8001/A8003/A8007/A8008/A8010/A8011 De volgende stop lijkt mij alvast memorabel omdat Victor halt houdt en onverwijld een Ferocactus cristaat aanwijst met de woorden, haven’t been around here for over two years but this must be the place where I remember it to grow . . .en hij zit er geen meter naast, ik wou dat mijn geheugen het nog zo goed deed ! [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A8014/A8015/A8017/A8021 Even later (stop WP481) staan we tussen prachtige exemplaren van Echinocereus polycephalus. De gelijkenis met Ferocactus is opvallend (geribbelde naalden om maar iets te noemen). [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A8023/A8024/A8025/A8026/A8028 Bij de volgende halte zien we massaal Vic’s pigmee barrels, rood en geelgekleurde Echinomastus johnsonii die tussen de Ferocactus cylindraceus populatie staat. Allen staan in knop maar hoe ik ook zoek ik vind er geen enkele die bloeit. [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A8033/A8037/A8046 Hier duikt ook een andere cholla soort op die alleen hier en in het plaatsje Blue Diamond in Nevada voorkomt : Cylindropuntia multigeniculata met witte leden. [afbeelding verwijderd niet-https] A8040 In dit glooiende landschap genieten we van de inheemse flora om ons heen. [afbeelding verwijderd niet-https] A8041 Met de nog steeds algemeen voorkomende Opuntia basilaris : [afbeelding verwijderd niet-https] A8043 We zijn nu niet echt veraf meer van de Grand Canyon en heel de dag horen we dan ook helicopters boven onze hoofden cirkelen die rijke toeristen af en aan vliegen om van de panorama’s te genieten. [afbeelding verwijderd niet-https] A8049 We klimmen enkele heuvels op omdat we op zoek zijn naar Echinocereus triglochidiatus var. mohavensis. Deze grote groepen vormende roodbloeiende cactussen hebben de gewoonte om op de uiterste randen van heuvels te groeien op bijna naakte rotsen en wortelend in spleten van het gesteente. Zijn we op de juiste tijd in dit gebied om wanneer bloeiend deze erg spectaculaire tot honderden koppen vormende planten te bewonderen ? Voor de erg kleinblijvende Mammillaria tetrancistra zijn we alvast te laat, de planten die we zien tussen grashalmen zijn of uitgebloeid of dragen hun karmijnrode vruchten : [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A8051/A8052 En dan zien we een eerste groep E. triglochidiatus var. mohavensis, die net als de ook hier voorkomende Echinocereus polycephalus en Ferocactus cylindraceus op de meest spectaculaire op en tussen rotsen groeit. Daarna volgen veel meer van de talloze rode bloemen op de heuvels. [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A8057/A8058/A8060/A8061/A8063/A8065/A8067/A8071(Joshua tree)/A8074 Nu komen we aan bij de ingang naar de Grand Canyon. We worden afgeleid naar een parking annex airstrip want dat gaat hier veel geld kosten. We worden een tent binnengeleid waar we te horen krijgen dat de verplichte busrit van vijftien minuten ons 53 US$ zal kosten en het betreden van het glazen platform nog eens een 35US$. O ja, and you must know : no camera’s allowed. Ah ja, want waarom hebben wij anders die dure prentkaarten laten drukken ? Please, laat deze beker aan mij voorbijgaan. Terwijl het buiten begint te sneeuwen stappen we met een grote zucht in Vic’s wagen om de lange terugrit aan te vangen na een fantastische cactusdag laten we met blij gemoed de Grand Canyon achter ons. [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A8075/A8077