Korte update vanuit Peru

Hallo allemaal,
Ik wil jullie gewoon even op de hoogte houden van mijn reilen en zeilen in Peru. Doordat ik het kabeltje van mijn camara vergeten ben geen foto's op het forum. We hebben dus al verschillende uitstapjes gedaan naar de cactusrijke valleinen in Lima. Soms met urenlang over onverharde wegen vol diepe putten en rotsen langs diepe valleien en een schoonfamilie met rare gedachten over mijn cactuspassie Maar steeds was er de grote vreugde als we na urenlang zoeken uiteindelijk de gezochte plant gevonden hebben. Zo was dat eerst het geval met de uiterst zeldzame Corryocactus melaleucus die maar in twee zijvalleien van de Huaura rivier voorkomt. Welgeteld drie planten hebben we gezien en jammer genoeg geen zaad kunnen oogsten.
Verder in deze Huaura vallei vonden we de mooie Loxanthocereus erectispinus in bloei alsook Mila nealeana en de sublanata vormen vele mooie Espostoa's en Haageocereussen.
Gisteren zijn we richting Omas vallei gereden op zoek naar de Islaya omasensis. Het wegdek was niet verhard zoals met me gezegd had. De planten groeiden ook niet vlak uit het buitenrijden van Coaylla, maar een dertigtal km verder (= anderhalf uur rijden). In het begin van de vallei zagen we de Loxanthocereus canetensis, maar verder niets meer voor 50km. Tot we enkele Haageocereus pseudomelanostele ssp. zagen en na nog wat zoeken en serieus kleuterwerk zag ik tussen het granietpuin twee voetbalgrote cactussen. Ik wist het direct: dit waren de Islaya omasensis. Toen ik dichterbij kwam zag ik direct verschillende kleinere planten en velen met bloeiresten. Geen enkele dode plant te zien, wat een goed teken is. Op dat moment zag ik slechts drie grote planten, maar naar wat naar boven te staren zag ik plots overal grote planten: zelfde vorm en kleur als de rotsen dus moeilijk te onderscheiden. Een grote zucht van opluchting bij Roxana en mijn schoonvader
Tot hier mijn kort verslagje, later meer.

En Pieter geen zaden vergeten he
Nicolas

Van enkele soorten heb ik wel zaad gevonden, maar over het algemeen is het niet vet qua zaad, vooral foto's dus.
Ja Wiebe, gelukkig dat die grote Omasensissen er waren, anders had ik die NOOIT gevonden. Eens ik hoog genoeg op die puinhelling geklauterd was om ze van dichtbij te bekijken zag ik ook de kleinere, maar die kwamen niet vanonder het puin vandaag en zelfs onder het puin groeien die ook.
Ik hoop nog de Lurín vallei te doen, de dichtstbijgelegen cactusvallei, maar we zien wel als we er geraken.

Ik wacht vol spanning af, Pieter!
Hebben jullie dan oudejaar gevierd tijdens jullie reis?

jerko