Onze tuinbabbel is een plaats waar je ideeën, foto's, gebeurtenissen met andere tuinvrienden kan delen. Momenteel hebben we zo'n 12.000 tuinvrienden die hieraan deelnemen.
Heb je nog geen account?
Registreer je hier en maak deel uit van onze community.
Ons tuinforum is een plaats waar ideeën en inzichten over verschillende onderwerpen in verband met tuinieren uitgewisseld kunnen worden.
Heb je een tuinvraag, misschien is deze behandeld in het forum? of stel de vraag gerust aan onze tuinvrienden....
Bekijk hier de tuinfoto's van onze tuinvrienden.
Hier heeft elke gebruiker zijn eigen foto album. Plaats hier jouw mooiste tuinfoto's en deel ze met onze tuinvrienden. Zij kunnen op hun beurt van jouw tuin meegenieten en op jouw foto's reageren.
Bij de Plantenherkenner kun je foto's toevoegen van planten die je niet kent.
Andere tuiniers kunnen je dan helpen om de plant te identificeren.
Ik heb in een eerdere topic al eens aangegeven dat het bestuiven van Stapelia-achtigen niet simpel met een penseeltje door de bloemen heen gaan is. Hier probeer ik de bloem van de Orbea rangeana te bestuiven. Een microscoop (vergroting 10x, soms 30 x), fijne acupunctuurnaalden, twee lampen en een vaste hand heb je nodig. Oók als de bestuiving "technisch" gelukt is, is het altijd maar de vraag of er een bestuiving plaats vindt en zich een zaadpeul met kiemkrachtige zaden gaat ontwikkelen. Zeker in dit geval waarbij ik een zelf-bestuiving uitvoer omdat ik maar één kloon van deze soort heb.
Allemachtig Wiebe, wat een precies geduldwerkje. Ik neem aan , dat het op deze manier al een aantal keren gelukt is. Wat zijn eigenlijk de natuurlijke bestuivers? Ragfijne beestentongetjes?? of de wind?
In dit geval is de plant te klein om te scheuren neem ik aan of durf je dat niet aan omdat je er maar een van hebt?
Ik heb elk jaar wel een aantal succesvolle bestuivingen. In de natuur gebeurt dat door bezoekende vliegen; de stuifmeelklompjes (pollinia) blijven aan de beharing vastzitten en komen bij een volgende bloembezoek mogelijk op de juiste wijze in de bloem terecht. Het voordeel van bestuiven is dat je 10-tallen zaden kunt oogsten; vermeerderen gaat dan sneller dan scheuren van de plantjes.
Zaad van Stapelia-achtigen wordt niet voor niets zo weinig aangeboden. Als het wel wordt aangeboden ligt de prijs inderdaad wat hoger dan van de meeste cactussen en andere vetplanten. In de zaadlijst van de specialistenverenging (International Asclepiad Society) wordt voor porties van 2-5 zaden 20 p. (ca 25 cent) gevraagd.
De Euromex-microscoop die ik hiervoor gebruik, heb ik speciaal voor dit doel aangeschaft. Je hebt een bijzondere microscoop nodig nl. eentje waar je voldoende werkruimte hebt. Daar kun je je plant in de pot kwijt en kun je voldoende manoevreren. Verlichting kun je natuurlijk ook via koud-licht doen. Een voorbeeld van een geschikte opstelling is jvoorbeeld deze: http://www.euromex.nl/nl/serie.asp?c=3&t=55&s=20&st=f
Ik heb in een eerdere topic al eens aangegeven dat het bestuiven van Stapelia-achtigen niet simpel met een penseeltje door de bloemen heen gaan is. Hier probeer ik de bloem van de Orbea rangeana te bestuiven. Een microscoop (vergroting 10x, soms 30 x), fijne acupunctuurnaalden, twee lampen en een vaste hand heb je nodig. Oók als de bestuiving "technisch" gelukt is, is het altijd maar de vraag of er een bestuiving plaats vindt en zich een zaadpeul met kiemkrachtige zaden gaat ontwikkelen. Zeker in dit geval waarbij ik een zelf-bestuiving uitvoer omdat ik maar één kloon van deze soort heb.
Wiebe
Wiebe, laat me eens weten of je er iets voor voelt eens samen een paar Hoyas te kruisen, of gewoon te bestuiven. Emilio">#666666;'> Ik heb in een eerdere topic al eens aangegeven dat het bestuiven van Stapelia-achtigen niet simpel met een penseeltje door de bloemen heen gaan is. Hier probeer ik de bloem van de Orbea rangeana te bestuiven. Een microscoop (vergroting 10x, soms 30 x), fijne acupunctuurnaalden, twee lampen en een vaste hand heb je nodig. Oók als de bestuiving "technisch" gelukt is, is het altijd maar de vraag of er een bestuiving plaats vindt en zich een zaadpeul met kiemkrachtige zaden gaat ontwikkelen. Zeker in dit geval waarbij ik een zelf-bestuiving uitvoer omdat ik maar één kloon van deze soort heb.
Wiebe
Wiebe, laat me eens weten of je er iets voor voelt eens samen een paar Hoyas te kruisen, of gewoon te bestuiven. Emilio
Ik heb geen idee of dat lukt met de Hoya's; zijn de pollinia groot genoeg, is de bloemstruktuur voldoende toegankelijk. Volgens mij is het oppervlak van veel Hoya-bloemen bedekt met een kleverige substantie; dat maakt het ook onmogelijk. Ik heb helaas geen Hoya's om e.e.a. te proberen.
Ik heb geen idee of dat lukt met de Hoya's; zijn de pollinia groot genoeg, is de bloemstruktuur voldoende toegankelijk. Volgens mij is het oppervlak van veel Hoya-bloemen bedekt met een kleverige substantie; dat maakt het ook onmogelijk. Ik heb helaas geen Hoya's om e.e.a. te proberen.
Wiebe
Wiebe, mijn 2 kruisingen van Hoyas heb ik bekomen door help van waarscijnlijk nachtvlinders. Ze geven trouwens daarvoor hun geur af in de nacht. De pollinia van die bloemen zijn volgens mij groot genoeg en de bloemen zijn echt niet bedekt met een kleverige substantie. Wel geven de meeste bloemen een druppel nektar die lekker en zoet smaakt, soms zelfs stroperig. Indien je niet te ver woont kan ik met planten tot bij U komen als je natuurlijk wilt meewerken. Waar woon je trouwens ? Groeten Emilio