Ramp

Toch wel leuk hè, op de katten van je buren passen.
Komen ze wel thuis om te eten of moet je ze opzoeken.

Heb ik ook een keer gedaan voor een tante van me, die 3 weken op reis ging. Ik studeerde nog en had nog niet veel ervaring met het verzorgen van katten. Die van hen was een heel lief beestje, dat meestal 's avonds op schoot kwam liggen als ik bij mijn neefje ging babysitten. (En 's nachts, wanneer ik sliep, geduldig wachtte tot ik op mijn rug ging liggen, om dan, van de rand van de slaapbank, midden op mijn buik te springen.)
Tante had wel eens verteld dat poes graag hartje at...
Verhalen dat een kat maar zoveel eet als gezond voor haar is, schenen niet overeen te komen met de werkelijkheid. Poes is na de vakantie een tijdje op dieet gegaan.

Toffee doet me denken aan het kinderboek "Simon, de zesbakjes kat". Het was een verhaaltje over een kat die in een buurt was komen aanwaaien en zich liet adopteren op zes adressen. Overal kreeg ze eten en kon ze zich op verschillende manieren uitleven.
Het boekje is helaas niet meer te vinden. Zelfs Google kent het niet.
"Some books are undeservedly forgotten; none are undeservedly remembered." (W. H. Auden) Ofte: "Sommige boeken worden onterecht vergeten. Er zijn er geen die onterecht worden onthouden."